Artikel op thebiggerblog.com
plannen voor 2020 in stijl | A-Journal
Een goede agenda is voor mij onmisbaar. Ik gebruik dit elke dag, dus moet het praktisch maar ook leuk zijn! Voor 2020 mag ik de agenda & planner van A-Journal gebruiken, iets om blij van te worden.
Mijn agenda is eigenlijk een soort dagboekje, met afspraken maar ook fijne herinneringen. Ik doe echt alles digitaal, echt alles, maar afspraken digitaal vind ik niet fijn. Het heeft gewoon iets fijns om elke dag even mijn agenda ‘ouderwets’ met de pijn bij te werken. Afvinken voelt voor mij enorm goed – een soort bevestiging dat ik veel meer doe op een dag dan ik me realiseer. Ook het doorschuiven van geplande taken vind ik fijn. Het is niet erg als het niet gelukt is, zolang ik het maar niet vergeet! En dat noteer ik dan weer in mijn agenda.
Week overzicht op maandag – ik update mijn agenda en schrijf taken voor de hele week in het weekend of op maandag. Dat doe ik heel realistisch, want anders wordt het wel heel demotiverend wanneer ik echt alles moet doorschuiven steeds. Ik heb daar een goede balans in gevonden. Wanneer ik ontzettend veel heb, schrijf ik de taken of ideeën op bij notities. Zo staat het er wel, zonder dat het een must is voor die week.
Dagelijkse updates – elke dag, soms om de dag, update ik de taken behalve in het weekend. Wanneer ik bijvoorbeeld een nieuwe afspraak heb gemaakt, weet ik dat ik niet aan blog zaken toe kom. Die taken plan ik dan anders of opnieuw in. Ook schrijf ik op welke dagen Charlotte naar het kinderdagverblijf of de oppas gaat. Wanneer Dennis afspraken heeft, zodat ik daar rekening mee kan houden.
Positief resultaat van noteren – het geeft mij een enorme rust door alles op te schrijven. Ik kan het dan niet vergeten en het dus loslaten. Daarnaast is ook het updaten heel fijn, want zo heb ik inzicht in mijn tijdsverdeling. Wanneer ik baal dat ik weer iets op moet schuiven omdat het niet gelukt is, maar daarna noteer wat ik allemaal gedaan heb, dan zie ik in dat ik niet zo streng moet zijn voor mezelf. Ook kan ik nu beter ‘nee’ zeggen, iets wat ik heb moeten leren.